بسم الله
سلام اقا سيد
اميدوارم ک حالتون خيلي خوب باشه.
حتما ک هست.
ماشينشون حسابي داغون شده بود و يکيشون ک 17 سال داشت مرد.
تقريبا همه شکه شدن کسي انتظارش رو نداشت
***
مادرش ميگفت تا راهنمايي ميرسوندمش مدرسه.من ک باهاش نرفتم مدرسه رو ول کرد.
ب زور فرستادمش سربازي.هر روزم پادگان ميرفتم.
ولي نميدونم چي شد پسري ب لوسي مجيد رفت سوريه.
چجور دل کند نميدونم
اينکه ميگفت خودمم نميدونم چم شده.
اينکه از دنيا دل بريد.
گريه هاش
هق هق هاش
لرزيدن شونه هاش کنار ضريح حضرت رقيه.
چش شد اين پسر!؟
پناه حرم شد.
مگه حرم کم سرپناه داشت!؟
*****
ي اناليز دقيق ک کرد اخرين پنالتي تيم حريف رو گرفت و 5.4 بردن.
بريزيلي بود.ولي ن چندان مشهور
ورزشگاه منفجر شد
تيمشون خوشحال.ريختن سرش.
تيم حريف ناراحت.سرا پايين.
موقع برگشت.هواپيماشون سقوط ميکنه.
همه غير سه نفر ميميرن.از جمله اون دروازه بان.
*****
شونزده سالگي ترکش ميخورده گردنش.قطع نخاع ميشه.
تا الان ک پنجاه سالشه.همينطوري گذرونده.
****
شايد محمدرضا شوخي ميکرد.خدا شوخي هاشو خريد
شايد شوخي شوخي جدي ميگفت. ما نميفهميديم!؟
هميشه گفتن زود باش
همه تلاشتو کن.
عقب نموني.
موفق باشي.
کم نيار.
هميشه تو رقابت بوديم.
اينکه ي ساعت کمتر بخوابيم مبادا عقب بيوفتيم از زندگي.
هدف چيه!؟
ي روانشناس خبره مارک منسن تو کتابش ميگه سعي نکن!
بازنده موفق!؟ يا يک برنده عادي!؟
موفقيت يعني چي!؟
زندگي ما قراره کجا صرف شه.
بايد کجا باشيم!؟
مغزم تقريبا پره و خالي خاليه
رمان نسل سوخته رو ک ميخونم اعصابم خورد ميشه سيد.
گريه ميکنم باهاش.
نميدونم چرا
تو ادم مشهوري نيستي.
ولي ادم موفقي هستي.
و ادم خيلي خوبي هم.
گمنامان زمين
و اشنايان اسمان
نصف شب وقتي همه خوابن بشيني فکر کني.ب اين عظمت دنيا.ب خداي بزرگش.ب سرنوشت.ب جهان.
خدايا ببخش بنده ايي رو ک فقط براي بخشش گناهاش پيش تو مياد
زحمت داريم برات فقط.
نود درصد راز هاي جبهه با شهدا خاک شد.
ب اين باشد با ب بغض مو نميزند.
حسين آقامهمه ميرن تو ميموني برام.
هدف بندگيه فقط
اينا اون چيزايي ان ک تو مغزم رژه ميره و هيچ ارتباطي هم بينشون نميتونم پيدا کنم.
من ميخوابم.
ولي لطفا خواب ببينم صحن ازادي درست جاي هميشگي خيره گنبدم
يا مثلا اون گوشه بالاي اون تاج
يا طرفاي اتاق اشک
يا انقلاب
شايد اردوگاه اهوازه
هوا يخبندونه.
اذان صبح.
ي ليوان چاي داغ صلواتي
با اون اب بدمزه
گرفتم ددستم و سعي ميکنم يخ نزنم.
يا نشستم کتاب عمار حلب دستمه.
عشق ميکنم با صدمين بار خوندش.
خدايا.اين بنده پريشان است.
لنگ دنيا مانده.
گير دنياست.
از اين ورطه اشوب نجاتش بده.
او تو را دارد و بس.
ميخواستم تا حرفي برا گفتن ندارم ننويسم.
ولي خب.
خيلي من من ميکنم!؟
اعوذ باالله من نفسي.
شهيد شم.شهيد شي
حال من حال پريشان قشنگيست.
درباره این سایت